De kearls kijken met niet begrijpend aan. ‘Dan moet ik zometeen nog wel met je praten’, en hij legt een stukje varkensvlees van een van de varkens van de andere buurman op mijn bord. ‘De toeristen vonden het varken met de biggetjes in de wei fantastisch deze zomer’, benadrukt hij.
Een tijdje geleden vertelde Naud er al over. Dat de buurjongen, die bij de slager werkt, een eigen varkentje ging slachten voor de buurtbbq. En omdat het een groot varken was moest de buurt uitgebreid worden met een aantal buurten meer zodat het vlees vers opgegeten kon worden. Dus wij mochten ook komen.
Zoals gewoonlijk liep alles anders dus wij waren een paar uurtjes later dan gepland en kwamen middenin het feestgedruis. Supergezellig in een ruime garage van de buurvrouw iets verderop. Jong en oud liep door elkaar. Overigens waren er weinig jongeren aanwezig. ‘Weet je dat ik de jongste ben?, zei een buurvrouw van een jaar of 35. ‘Op de twee buurkinderen na’. Die kinderen vermaakten zich kostelijk.
De volgende dag spraken we met onze kinderen over de gezellige bbq en ook over het varken. En dat ook het kleinste buurmeisje het vlees niet at. Luc had aan gevraagd waarom ze geen vlees at.
‘Dat is toch zielig!’, zei het buurmeisje.
‘Lust je wel melk of eieren?’, vroeg Luc
‘Dat komt er gewoon uit, dan hoeft die niet dood’, zei het buurmeisje
‘Maar wat moeten we dan met al die kalveren als we ze niet mogen opeten? Want ongeveer de helft van de kalveren zijn stierkalveren.’, was de vervolgvraag.
‘Die doen we in de wei.’, zei het meisje resoluut.
‘En wanneer de wei vol is?’, vroeg Luc.
‘Dan stoppen we ze in het bos’, was het antwoord.
‘En als het bos vol is?, vroeg Luc.
‘Dan mag je niet meer met rode kleren naar buiten’, was het fantastische antwoord van het buurmeisje.
Heerlijk die kinderlogica!
Gepubliceerd in Huis-aan-Huis blad, Dinkelland Visie
13.500 exemplaren #column #schrijven #humor #genieten #dieren #dierenliefhebbers
https://issuu.com/twinsense/docs/dinkelland_visie_wk_43-2021